Estilo da arte escénica e da literatura dramática que rompe coa tradición do drama realista e presenta primordialmente situacións de personaxes en contextos de illamento, reflexión existencial ou (pos)liminal, con tendencia cara ao disparatado e o humor que poden ter as intervencións ou os diálogos aparentemente inconexos desta nova ficción afastada das lóxicas da realidade ou da congruencia entre a acción e o pensamento expresado.