É unha estrutura de metal que forma parte da tremoia para as escenas aéreas verticais de representación dos misterios medievais dentro das igrexas.
É unha estrutura de metal que forma parte da tremoia para as escenas aéreas verticais de representación dos misterios medievais dentro das igrexas.
Resumo ou síntese da historia relatada pola peza teatral ou polo texto dramático.
Termo específico da teoría aristotélica, tamén empregado como sinónimo de “trama” ou “intriga” co que Aristóteles se refire á “estruturación dos feitos”.
Dise do teatro construído a través dunha dramaturxia fundamentada nos preceptos sinalados por Aristóteles na súa Poética.
Personaxe recorrente da mitoloxía ou da cultura literaria tradicional que, en si mesmo, representa algún elemento innato común á especie humana.
Vid. Artes escénicas
Vid. Artes escénicas
Conxunto de modalidades expresivas baseadas no emprego do signo escénico e caracterizadas, por tanto, polo directo como fórmula de expresión e comunicación.
Vid. Artes escénicas
Vid. Artes escénicas.
Procedemento semiótico polo cal un signo pode ser desposuído do seu sentido real inicial para atribuírlle outro sentido, produto da súa reubicación nunha nova situación comunicativa ou da acción creativa sobre o seu feixe de significados, connotacións e denotacións.