É unha estrutura de metal que forma parte da tremoia para as escenas aéreas verticais de representación dos misterios medievais dentro das igrexas.
É unha estrutura de metal que forma parte da tremoia para as escenas aéreas verticais de representación dos misterios medievais dentro das igrexas.
Tea, normalmente de cor negra, que se amarra dunha vara e que colga sobre o escenario ocultando as cordas e elementos luminotécnicos ademais de aforar a escenografía, tanto na parte superior coma nos laterais
Vid. Bambolina
Vid. Barroco, Teatro
Dise do primeiro debuxo ou dun borrador esquemático de formas, movementos ou luces dunha posta en escena.
Aforamento do escenario mediante o uso dun pano de fondo, patas ou bastidores, bambolinas e bambolinón, normalmente de cor negra e na actualidade de tea ignifugada debido á seguridade e normativa dos espazos.
1. Proceso polo que se estabelece a configuración física, psíquica e emocional que define o personaxe en relación coa acción e que resulta esencial para crear a través dos personaxes o chamado “efecto de realidade”. 2. Disciplina vencellada co traballo escenográfico destinada a configurar visualmente o aspecto do personaxe en escena.
Espazo situado no fondo do escenario dun teatro, habitualmente con acceso dende o exterior, para labores de carga e descarga.
É un dispositivo eléctrico ou un reostato que posúe diferente número de canles para distribuír a corrente eléctrica e cumprir a función de regulador.
Elemento escenotécnico utilizado no teatro grego antigo para producir determinados efectos visuais ou dramatúrxicos. Era unha plataforma con rodas, de madeira e con capacidade para soportar o peso de unha ou dúas persoas.
Vid. Espazo dramático
Espazo escénico que practicamente non contén escenografía e que logra xerar a ficción espacial a través de moi poucos elementos ou exclusivamente a través da presenza visíbel das figuras.
Estruturación espacial a través da cal o drama organiza e distribúe o espazo ou espazos diexéticos co fin de seren significados a través do espazo escénico.
Área ou lugar onde acontece a acción representada e que xera todos os significados espaciais necesarios para localizar a fábula.
Vid. Espazo dramático
Vid. Espazo dramático
Vid. Espazo dramático
Vid. Espazo dramático
Vid. Espazo dramático
Persoa encargada de deseñar e realizar os figurinos dunha peza escénica.
Debuxo que representa o deseño dos personaxes dun espectáculo.
Vid. Araceli
Artefacto escenográfico de orixe medieval.
Estrutura dos teatros, antigamente de madeira e na actualidade de metal, por debaixo do teito do escenario, para soportar os equipos e os sistemas de suspensión das escenografías.
Luces de proscenio que se colocan en fila horizontal para crear unha iluminación ambiental e eliminar as sombras dos rostros dos actores e actrices.
Escenario propio da posta en escena medieval, consistente nunha plataforma, polo xeral armada sobre un carro, onde se situaba a escenografía alusiva á ficción escénica.
Prótese elaborada mediante diversos materiais segundo a época, como madeira, pasta de liño, pasta de papel ou plástico, que oculta total ou parcialmente a faciana da persoa que a leva.
Termo co que se coñece o punto de vista ideal do teatro á italiana, aquel que permite observar con total corrección a escenografía en perspectiva.
Partes laterais do escenario que permanecen ocultas á vista do espectador, sobre todo cando a área de actuación está aforada.
Vid. Bambolina