Norma de comportamento tanto creativo coma receptivo que senta a base dun acordo a través do cal as persoas que interveñen na comunicación escénica asumen que o resultado das accións en escena é unha obra estética, non real, parámetro fundamental para a súa interpretación e valoración.
A convención teatral é un conxunto de accións, características e normas explícitas e implícitas indispensábeis para que a comunicación teatral teña lugar. Polo tanto, as convencións forman parte do proceso de codificación da obra e deben ser coñecidas para a súa decodificación. Esas regras están destinadas a estabeleceren o chamado pacto escénico, un acordo entre escena e público que asegura que o artefacto escénico será interpretado como tal e non como realidade, así como para garantir o pracer estético desa experiencia comunicativa.
Patrice Pavis sinala que cómpre entender que, en canto á súa función, hai convencións que serven para caracterizar ou facer verosímiles aspectos que non son a priori convencionais, e convencións que se declaran de entrada como instrumento artificial. Alén diso, distingue catro tipos de convencións teatrais: