Conxunto de persoas pagadas por empresarios, artistas ou produtores teatrais para contaxiar cos seus aplausos ou cos seus asubíos unha determinada sensación de éxito ou fracaso nunha representación, en función dos intereses dos mesmos.
Conxunto de persoas pagadas por empresarios, artistas ou produtores teatrais para contaxiar cos seus aplausos ou cos seus asubíos unha determinada sensación de éxito ou fracaso nunha representación, en función dos intereses dos mesmos.
Movemento estético-teatral que, partindo da revitalización do gusto grecolatino en toda Europa e da expansión da filosofía humanista a partir do século XV, supón unha revolución escénica que determina o definitivo asentamento do teatro á italiana e a fin das pautas escénicas medievais. O concepto está temporal e xeograficamente determinado, en función da vaga clasicista que percorre os países europeos e que conflúe, ademais coa tradición renacentista, barroca e neoclásica en Italia, Francia, España e Alemaña, respectivamente.
Momento álxido de concentración da tensión rítmica.