Tipo de espectáculo propio da Antiga Roma en que se recreaban batallas navais.
Tipo de espectáculo propio da Antiga Roma en que se recreaban batallas navais.
Vid. Noh
Elemento estrutural da intriga situado no medio da obra que implica o desenvolvemento dos distintos fíos causais do argumento e o desencadeamento da acción.
Drama clásico xaponés do S. XIV que comeza a forxarse a partir de obras anónimas escritas por sacerdotes budistas e sintoístas e que evolucionou a unha forma altamente convencionalizada, con patróns temáticos derivados das fontes relixiosas e de mitos folclóricos.
Vid. Tres unidades, Regra das
Vid. Circo
Lugares sen significado que a persoa receptora enchería de contido en virtude do resto de significados.
Termo co que se coñece o punto de vista ideal do teatro á italiana, aquel que permite observar con total corrección a escenografía en perspectiva.
Partes laterais do escenario que permanecen ocultas á vista do espectador, sobre todo cando a área de actuación está aforada.
Na máscara helenística, especie de arco que imita o cabelo.
Vid. Kabuki
Tipoloxía escénica de gran popularidade que se practica dende a dinastía Tang, co emperador Xuangzong (712 – 755 d. C.), fundador da primeira compañía de teatro coñecida da China. Existen máis de trescentas variedades, sendo a máis coñecida a ópera chinesa de Pekín, unha das máis representativas manifestacións culturais do país.
Tipo de xénero cómico musical francés que xorde por imitación dos intermezzi italianos e no que destacou o compositor Pergolesi.
Vid. Ópera cómica
Área circular do theatron onde se sitúa a thymelé ou altar para o culto a Dionisos e onde actuaba o coro.
Vid. Comunicación teatral
Vid. Commedia dell’arte
Vid. Atelana
Procedemento dramático da Comedia Antiga grega, na cal o autor pon en boca dos personaxes do coro diversas intervencións relacionadas coa realidade social da época, sobre o tema ou temas tratados na comedia ou algunha vinganza, denuncia ou crítica que o dramaturgo desexa facer en relación coa súa vida pública.
Construcións a cada lado da skené no theatron grego.
Vid. Didascalia
Intervención dun personaxe nunha obra dramática.
Canción de entrada ou primeira intervención do coro no teatro grego.
Co significado de “entrada”, é un termo con aplicacións tanto na arquitectura coma na estrutura da traxedia clásica.
No Método de Konstantin Stanislavski, enténdese que as accións de todas as escenas constitúen a historia a través da súa organización a través dun esquema artellado ao modo das partituras musicais.
Vid. Dramaturxia
Vid. Dramaturxia
Vid. Dramaturxia
Vid. Entremés
Vid. Bambolina