Historia – Páxina 4 – Termos Escénicos

Termos Escénicos

Dicionario Enciclopédico

Lilá

Vid. Kathakali  

Loa

Especie de prólogo ou preludio dunha representación escénica empregada para estabelecer un contacto co espectador e captar a súa benevolencia con respecto a aquilo que vai observar. Nos séculos XVI e XVII tamén podían servir para explicar o argumento da peza e nalgún caso puido servir de instrumento para gabar a unha certa personalidade ilustre ou para festexar un determinado acontecemento histórico e social.

Maccus

Vid. Atelana

Madrigal

1. En teatro, é un xénero breve, normalmente improvisado e metateatral, no cal se verten consideracións sobre o propio oficio de autor ou actor.
2. Xénero musical solístico que se considera como o precedente do nacemento do dramma in musica, é dicir, a ópera barroca italiana.

Manducus

Vid. Atelana

Mansión

Escenario propio da posta en escena medieval, consistente nunha plataforma, polo xeral armada sobre un carro, onde se situaba a escenografía alusiva á ficción escénica.

Mascarada

Entretemento teatral do século XVI en Inglaterra, que deriva dos espectáculos cortesáns do Renacemento italiano e nos cales participaban os propios monarcas disfrazados en suntuosas festas nas salas de baile do palacio.

Máxico coma se

Vid. Método  

Medieval, Posta en escena

Na época medieval, os espectáculos divídense en dous tipos fundamentais: o teatro relixioso e o teatro profano. Na primeira parte podemos atopar representacións de tropos ou diálogos da Biblia no interior das igrexas, como por exemplo o Quem quaeritis?, o drama litúrxico máis antigo que se coñece despois da caída do Imperio Romano e da […]

Melodía

Un dos medios cos que se imita, xunto co ritmo e a palabra, que poden comparecer por separado ou combinados entre si.

Melodrama

Xénero literario dramático que que nace no século XVIII, moi do gusto da burguesía e que ten un gran éxito ata ben entrado o século XX. Caracterízase por tratar asuntos paixonais e esaxerados, con emprego do suspense como un dos principais recursos dramáticos. Tamén adoita conter música, pois nos seus antecedentes renacentistas era un elemento esencial.

Memoria afectiva

Vid. Memoria emocional  

Memoria emocional

No sistema de interpretación elaborado por Konstantin Stanislavski, é un dos mecanismos fundamentais no exercicio da interpretación, baseado na reprodución das emocións xurdidas en vivencias anteriores da persoa que actúa a través das cales constrúe o carácter do personaxe.

Mestre da representación

Vid. Medieval, posta en escena

Método

1. Conxunto de exercicios, adestramentos e reflexións teóricas que permiten a aprendizaxe dun modelo teórico-práctico de interpretación e construción do personaxe.
2. Sistema de interpretación descrito por Konstantin Stanislavski.
3. Sistema de interpretación que, a partir das ideas de Stanislavski, se desenvolve nos Estados Unidos durante a segunda metade do século XX.

Mie

Vid. Kabuki  

Milagre

Xénero teatral relixioso da Idade Media, espallado por Europa. A súa finalidade era principalmente pedagóxica, pois estaba destinada á formación dos monxes.

Misterio

Xénero teatral medieval relixioso, cuxo argumento bebe de pasaxes das Sagradas Escrituras, mesturados con personaxes sobrenaturais coma demos ou anxos e representado en lingua vernácula.

Mómaro

Máscara xigante ou cabezudo que reciben esta denominación en certas zonas de Galicia, coma Betanzos, Ribadavia ou Pontedeume.

Moralidade

Peza medieval de carácter alegórico que ten unha especial relevancia en Francia e en Inglaterra entre os séculos XIV e XVI e que é froito da evolución dos misterios medievais, pero cun carácter máis secular.

Moxiganga

Xénero breve que ten as súas raíces na festa e no carnaval Barroco e que se caracteriza pola súa brevidade, o carácter burlesco, festivo e o disfrace.

Mudras

Vid. Kathakali

Musical, Interludio

Vid. Interludio  

Nacional, Teatro

1. Conxunto de autores, textos e espectáculos teatrais que simbolizan a nación e, por tanto, aglutinan a través das súas escollas estéticas os valores identitarios básicos dunha comunidade dada.
2. Compañía pública de teatro encargada de pór en escena os textos canónicos nun sistema teatral dado, e, por tanto, de dar carácter institucional aos valores identitarios simbolizados por esas obras.
3. Edificio teatral no que reside a compañía pública de teatro.

Ñaque

Vid. Barroco, Teatro

Natajara

Vid. Kathakali  

Naumaquia

Tipo de espectáculo propio da Antiga Roma en que se recreaban batallas navais.

Vid. Noh  

Norma unitaria

Vid. Tres unidades, Regra das

Onkos

Na máscara helenística, especie de arco que imita o cabelo.