O concepto de teatro nacional vincúlase co desenvolvemento dos Estados-nación europeos, cuxa identidade e cohesión colectiva se sustentaban nun capital simbólico determinado pola lingua común e por factores culturais coma a tradición literaria, un pasado en común e outros aspectos de carácter etnoestético. Neste sentido, o teatro nacional foi fundamental para o desenvolvemento dos grandes modelos estéticos do teatro occidental e para o posicionamento do teatro coma un discurso cultural importante nas dinámicas ideolóxicas e sociolóxicas dos Estados desde o século XVII ata os nosos días.
Diversos teóricos, como entre nós Inmaculada López Silva, vinculan o debilitamento simbólico das bases estéticas do teatro nacional cuestionadas polos modelos teatrais contemporáneos e sobre todo polo teatro posdramático (importancia do texto como soporte da lingua nacional, ou expresión simbólica dos valores da nación a través da ficción teatral, entre outros) co esmorecemento poscolonial do concepto de Estado-nación en favor doutros modelos de Estado máis aglutinadores e respectuosos coa diversidade que xeran os fluxos de información e comunicación a partir da última década do século.
En Galicia, o Centro Dramático Galego, como compañía institucional, ten características vinculábeis ao concepto e propiedades dun teatro nacional.
Non debe confundirse co nacionalismo teatral.
Salón Teatro do Centro Dramático Galego
Foto: Miguel Fernández / CDG