Peza cómica breve de carácter xocoso e que forma parte da tradición popular do teatro español. Podía intercalarse entre pezas maiores e normalmente ridiculizaba ou expoñía burlonamente vicios e comportamentos que podían provocar a risa e a diversión do público por seren perfectamente recoñecíbeis. Estaba escrita en verso octosilábico e foi moi popular na segunda metade do século XVIII. A profesora María Paz Grillo Torres indica esta serie de notas que o definen:
A diferenza dos entremeses, os sainetes tenden á corrección, ao decoroso e ao moralista. Seméllanse no lúdico e carnavalesco.
Na literatura dramática galega, A casamenteira, sainete en gallego para cuatro personas de Antonio Bieito Fandiño preséntanos un enredo que pon de manifesto os matrimonios de conveniencia, aínda que o xénero parece ser que non estaba moi claro nin para o autor nin para o editor e realmente non podemos aplicar as características deste subxénero á citada obra (en tres xornadas, asuntos serios, contexto rual, etc.) por máis que apareza no subtítulo a palabra sainete.