Vid. Atelana
Vid. Atelana
1. En teatro, é un xénero breve, normalmente improvisado e metateatral, no cal se verten consideracións sobre o propio oficio de autor ou actor.
2. Xénero musical solístico que se considera como o precedente do nacemento do dramma in musica, é dicir, a ópera barroca italiana.
Na Poética de Aristóteles, é, canda o horror, unha das emocións que se purgan a través da experiencia estética da traxedia, dando lugar á catarse.
Vid. Atelana
Escenario propio da posta en escena medieval, consistente nunha plataforma, polo xeral armada sobre un carro, onde se situaba a escenografía alusiva á ficción escénica.
Prótese elaborada mediante diversos materiais segundo a época, como madeira, pasta de liño, pasta de papel ou plástico, que oculta total ou parcialmente a faciana da persoa que a leva.
Máscara empregada con fins pedagóxicos, que anula a expresividade facial e produce un estado neutro para fomentar a expresividade corporal.
Entretemento teatral do século XVI en Inglaterra, que deriva dos espectáculos cortesáns do Renacemento italiano e nos cales participaban os propios monarcas disfrazados en suntuosas festas nas salas de baile do palacio.
Vid. Método