É un xénero escénico que xorde en Francia no S. XVI, importado dende Italia por Catarina de Medici, raíña consorte de 1547 a 1559, mecenas das artes e de espírito humanista. Combina música, danza, poesía e pantomima e foi un dos sinais de esplendor da corte francesa en espazos cortesáns, xardíns e pavillóns transformados con grandes escenografías onde antes se practicaba o xogo de pelota.
Tea, normalmente de cor negra, que se amarra dunha vara e que colga sobre o escenario ocultando as cordas e elementos luminotécnicos ademais de aforar a escenografía, tanto na parte superior coma nos laterais
Vid. Bambolina
Importante período histórico do teatro europeo do S. XVII en que se consolidan as tradicións teatrais europeas, principalmente o teatro do Século de Ouro español, a Commedia dell’arte italiana, o Clasicismo francés ou o Teatro Isabelino en Inglaterra.