Fórmula discursiva sobre a que non é aplicábel o criterio de verificación e que, por tanto, serve para representar artisticamente mundos posíbeis, entidades imaxinarias ou realidades alternativas.
Fórmula discursiva sobre a que non é aplicábel o criterio de verificación e que, por tanto, serve para representar artisticamente mundos posíbeis, entidades imaxinarias ou realidades alternativas.
Propiedade dos discursos artísticos que perseguen crear un mundo posíbel ou ficción.
En análise do discurso da posta en escena, é a noción estrutural referida ao valor que exerce a presenza dun ser humano en escena, tanto se interpreta un personaxe coma se non.
En retórica, é un procedemento expresivo que implica un desvío dos usos comunicativos cotiáns ou non marcados da linguaxe cunha finalidade estética.
Persoa encargada de deseñar e realizar os figurinos dunha peza escénica.
Debuxo que representa o deseño dos personaxes dun espectáculo.
Recurso dramatúrxico que consiste en deixar inacabada unha ou varias tramas argumentais dentro dunha historia. O contrario sería un final pechado.