Tradución latina do grego mythos, que na Poética de Aristóteles se refería tanto á disposición dos acontecementos na traxedia coma ao propio relato dos feitos.
Tradución latina do grego mythos, que na Poética de Aristóteles se refería tanto á disposición dos acontecementos na traxedia coma ao propio relato dos feitos.
Vid. Barroco, Teatro
Xénero dramático cómico breve, que se caracteriza pola sinxeleza do seu argumento e das accións e pola brevidade, ademais de tratar asuntos disparatados, con frecuencia enganos.
Norma que rexe o funcionamento económico das artes escénicas, tendente ao déficit debido á lagoa de produtividade que se xera cando os gastos son constantes mentres que os ingresos tenden a diminuír. Esa tendencia obriga a que os modelos de produción nas artes escénicas deban procurar permanentemente fórmulas externas de inxección de capital.
1. Un dos elementos do tráxico, vencellado á noción de destino ou fatalidade; 2. Deidade ou deidades que personifican o Destino na mitoloxía romana.