Xénero dramático cómico breve da época renacentista e barroca, que normalmente se intercalaba entre dúas xornadas dunha comedia para divertir o público coa súa intención burlesca. Na creación literario-dramática hispánica, considérase o que Lope de Rueda definiu como “paso” o precursor do entremés.
Acción de producir a mensaxe do drama ou texto dramático.
Acción de producir a mensaxe da posta en escena así coma os mecanismos compositivos necesarios para que se produza tanto o proceso de semiose coma a súa interpretación por parte do público. A característica fundamental da enunciación escénica é a súa diversidade e complexidade vencellada ao carácter múltiple e simultáneo dos signos escénicos e á presenza de múltiples fontes de emisión para efectualos.