Unidade estrutural de segmentación da obra dramática que se corresponde cunha mudanza espazo-temporal, a diferenza da mudanza vencellada á acción e á entrada e saída de personaxes que se correspondería coa división en actos ou mesmo escenas.
Unidade estrutural de segmentación da obra dramática que se corresponde cunha mudanza espazo-temporal, a diferenza da mudanza vencellada á acción e á entrada e saída de personaxes que se correspondería coa división en actos ou mesmo escenas.
Vid. Commedia dell’arte
Figura ou personaxe considerado na súa individualidade e coas súas calidades morais e trazos psicolóxicos.
1. Proceso polo que se estabelece a configuración física, psíquica e emocional que define o personaxe en relación coa acción e que resulta esencial para crear a través dos personaxes o chamado “efecto de realidade”. 2. Disciplina vencellada co traballo escenográfico destinada a configurar visualmente o aspecto do personaxe en escena.
Momento álxido de concentración da tensión rítmica.
Principio dramatúrxico que se refire á harmonía e á lóxica interna entre os elementos dunha peza a nivel global. É unha categoría propia tanto da recepción coma da produción teatral.
Elemento estrutural da intriga situado ao principio da obra que implica a exposición dos elementos constitutivos da trama e mais a presentación dos personaxes.
É o enfrontamento ou o choque entre dúas forzas que perseguen o mesmo obxectivo ou nas que unha impide o triunfo da outra nunha obra dramática. Tamén pode haber un conflito interno cando é un mesmo personaxe quen confronta dúas visións ou interese particulares na súa peripecia. Para que exista drama, o protagonista deberá atoparse […]
Vid. Didascalia
Vid. Crítica teatral
Vid. Crítica teatral
Vid. Crítica teatral
Persoa que se dedica á crítica teatral.