Conxunto de tres traxedias e un drama satírico, compostas por un mesmo autor, interpretadas polos mesmos actores e coas que se presentaban a algún concurso na Grecia Clásica, ao ser requisito este formato para a festividade.
Conxunto de tres traxedias e un drama satírico, compostas por un mesmo autor, interpretadas polos mesmos actores e coas que se presentaban a algún concurso na Grecia Clásica, ao ser requisito este formato para a festividade.
Conxunto de signos lingüísticos que xeran unha unidade de sentido na literatura dramática. O texto dramático, como estrutura do drama ou literatura dramática, constrúese a través da dobre enunciación como artificio que permite diferencialo doutras modalidades literarias, así coma dotar dun sentido a súa suposta finalidade escénica, de tal xeito que os parámetros espazo temporais […]
Vid. Didascalia
Tipo de texto dramático da actualidade que trata problemáticas e personaxes en situacións sociopolíticas do noso tempo que teñen algúns trazos característicos vinculábeis ás características esenciais da traxedia como xénero tal como o explicou Aristóteles. O heroe ou protagonista da traxedia contemporánea segue realizando accións que seguen a xeran conflito e un erro tráxico, unha hybris, un recoñecemento e produce finalmente un efecto de catarse.
É un dos grandes xéneros teatrais, que nace no teatro romano e mestura elementos grotescos, cómicos e tráxicos.