Termo específico da teoría do Teatro Épico de Bertold Brecht co que se refire á relación actitudinal entre os personaxes.
Termo específico da teoría do Teatro Épico de Bertold Brecht co que se refire á relación actitudinal entre os personaxes.
Personaxe, xeralmente masculino, característico do teatro do Século de Ouro español, tamén chamado “figura del donaire”. Forma parte da cadea histórica de personaxes rústicos, coma o bobo ou os pastores e cobra protagonismo a partir das comedias de Lope de Vega.