Vid. Semioloxía teatral
Vid. Semioloxía teatral
Vid. Semioloxía teatral
Proceso polo cal un signo experimenta unha traslación ou readxudicación do seu significado.
Unidade mínima de significado na posta en escena caracterizada pola súa natureza icónica, múltiple e simultánea.
Vid. Icono
1. Tipo de signo no que a relación co referente é de carácter arbitrario (por exemplo, o signo lingüístico).
2. Signo que representa unha entidade abstracta. Trátase, neste senso, dunha figura retórica do pensamento empregada para expresar conceptos abstractos a través de signos que sorprenden pola asociación que implican ou que estabelecen unha semiose complexa pola espiral evocadora que xeran.
Sistema teatral que, por ter acadado un certo grao de madurez e desenvolvemento, posúe un funcionamento normal e complexo.
Sistema teatral que, pola súa mocidade ou polas súas múltiples anomalías, non desenvolveu aínda o funcionamento normal de todos os seus factores.
Segundo a Teoría de Polisistemas de Itamar Even Zohar, sistema é unha rede de relacións sociais arredor dunha determinada actividade. O sistema teatral, por tanto, consistirá no conxunto de interrelacións entre os distintos axentes e accións en torno á actividade que denominamos “teatro”.
Orixinalmente, coincidencia entre a unidade sintáctica e a métrica e tamén intervencións de cada personaxe que ocupa un único verso.
Vid. Acontecemento.
Termo co que Gordon Craig se refire ao traballo da actriz ou actor a partir dun modelo de non-interpretación (non acting) que non pase pola encarnación do personaxe e o estudo psicoloxista que conduciría ao teatro naturalista, senón pola actuación a modo de autómata en mans do director-demiúrgo, procurando así un teatro de arte, antiteatral.