Propiedade dos iconos ou signos nos que, no proceso de semiose, ten lugar unha relación de semellanza entre o signo (significante e significado) e o seu referente.
Propiedade dos iconos ou signos nos que, no proceso de semiose, ten lugar unha relación de semellanza entre o signo (significante e significado) e o seu referente.
Tipo de signo cuxa natureza semiótica se basea na iconicidade. Tamén se denomina signo icónico.
Proceso experimentado pola persoa á que se destina a obra teatral a través do cal empatiza con quen a protagoniza, comprende as súas accións, e sente que, nas mesmas circunstancias, actuaría do mesmo xeito.
Resultado fundamental da mímese causado polo efecto de realidade que xera a posta en escena sobre a persoa que a recibe, conducíndoa a asumir o pacto escénico ficcional como medida desde a que interpretar a mensaxe sobre o escenario.
Vid. Mímese
Vid. Comunicación teatral
Vid. Comezo
Na Teoría de Polisistemas, de Itamar Even-Zohar, é o factor que representa a conservación da actividade artística concreta á que se refire o sistema como tal, e, por tanto, o factor que lexitima as súas normas de funcionamento e garante a súa existencia. No sistema teatral, institucións son todos aqueles individuos, accións e entidades capaces de mediar entre os distintos axentes do sistema teatral para garantir que a actividade denominada teatro exista dentro das dinámicas de comunicación social dunha comunidade cultural dada.
Vid. Argumento