Disciplina filosófica que reflexiona sobre como se estabelece o sentido dos textos e, por tanto, sobre cales son os procedementos intelectuais que rexen a interpretación.
Disciplina filosófica que reflexiona sobre como se estabelece o sentido dos textos e, por tanto, sobre cales son os procedementos intelectuais que rexen a interpretación.
Personaxe principal ou protagonista que actúa como motor do argumento.
Sucesión ordenada causal e cronoloxicamente dos acontecementos da acción nunha peza teatral, identificábel, nalgúns corpos teóricos, coa fábula. Na análise de espectáculos, unha das partes da atención terá que ver coa determinación e síntese desa orde de acontecementos vencellados aos temas que trata a obra entendendo ambas cousas coma o significado da mesma. Deste xeito, […]
Conxunto de preconceptos desde os que se dá a recepción da obra artística, constituíndo unha parte fundamental do proceso de construción do sentido da obra por parte do lector/espectador.
Na Poética de Aristóteles, é, canda a mágoa, unha das emocións que se purgan a través da experiencia estética da traxedia, dando lugar á catarse.